Śpiew i muzyka są obecne w całej celebracji liturgicznej. Stanowią jej integralną część. Wyrażają wiarę uczestników, jednoczą ich w modlitwie i przyczyniają się do bardziej uroczystego charakteru celebracji.
Należy dążyć do tego, aby we wspólnocie, która gromadzi się na Eucharystię, wszystkie funkcje, mające charakter śpiewu lub muzyki, były wykonywane przez osoby odpowiednio do tego przygotowane. Służba przez śpiew to szeroka przestrzeń zaangażowania dzieci, młodzieży i dorosłych. Powinni oni służyć darem, jaki od Boga otrzymali.
„Należy przywiązywać wielką wagę do śpiewu w celebracji Mszy świętej, z uwzględnieniem mentalności ludów i możliwości każdego zgromadzenia liturgicznego. Chociaż nie zawsze jest konieczne, np. we Mszach codziennych, stosowanie śpiewu we wszystkich częściach z natury swej przeznaczonych do śpiewu, ze wszech miar należy dbać o to, by nie zabrakło śpiewu usługujących i ludu podczas Mszy świętych celebrowanych w niedziele i nakazane święta” (OWMR 40).